over Jeroen
Een duizendpoot
Graag probeer ik van alles uit. Bekijk het van boven, van onderen, van opzij. Onderzoek allerlei materialen en technieken, er valt zoveel te ontdekken en uit te proberen. Ik heb vele manieren om me uit te drukken, dat is fantastisch. Heerlijk werken in zwartwit. Dynamische of heel fraaie repetitieve beelden kan dat opleveren, zoals bijvoorbeeld de leisteendrukken en stofdrukken laten zien. Typografie valt ook in deze categorie. Kleuren hebben zo weer hun eigen dynamiek. Spetterend of sereen, het kan allebei. Altijd verrassend en uitnodigend.
Op kunstacademie Sint Joost in Breda heb ik veel ontdekkingen gedaan. Typografie, ruimtelijk werken, fotografie, tekenen en schilderen, het totaal: grafisch ontwerpen. Het scheppen van nieuwe werelden. Of beter gezegd, het verbeelden van werelden die ergens in mij al aanwezig zijn en naar buiten komen.
Het was een mooie, soms moeilijke en uiteindelijk vervullende reis naar een beroep dat goed bij mij past. Meer dan dat nog, het is een manier van leven geworden, waarbij ik nog steeds probeer verschillende wegen te onderzoeken en in te slaan (nu deze site maken bijvoorbeeld).
Uit die tijd en ook nog van daarvoor, heb ik creaties bewaard, mijn eerste schreden op het pad van creëren. Dit opschrijvend bedenk ik dat ik mezelf hiermee tekort doe. Ik bestond al vóór dat ik naar de academie ging en ook toen drukte ik me uit. Het is alleen zo dat ik me in kunst en ontwerpen erg thuis voel. Maar ik ben ook een volleyballer, een timmerman (een minibiebje in elkaar knutselen), een vliegeraar, een dichter, een kind met kapotte knieën (die het heerlijk vondt om voorzichtig met zijn nagel de korstjes los te peuteren), een liefhebber van walnotentaart, een fietser, amante dell'Italia (als kind vele malen in Castiglioncello geweest, we speelden daar met Nederlandse en Italiaanse kinderen verstoppertje: Bomba libre tutti. En... Barbara was daar ook...).
Ik heb ook studiepogingen gedaan die uiteindelijk minder bij mij pasten: twee jaar rechten in Tilburg (toch zit daarin wel mijn hang naar helderheid, regelmaat en structuren) en anderhalf jaar journalistiek, ook in Tilburg. Dat paste al beter, in taal voel ik mij thuis. Maar onzekerheid hield mij toen af van die weg. Het leuke is dat ik nog steeds bezig ben met taal en het ook gebruik in mijn ontwerpwerk. Ik analyseer bijvoorbeeld teksten die ik vormgeef en destilleer daar veelzeggende citaten uit die vervolgens weer een nieuw beeld opleveren. Ook helpt mijn taalgevoeligheid mij om teksten de juiste accenten (in een ontwerp) te geven waardoor het resultaat sterker wordt en raakt. En tot slot de titels van mijn kunstwerken, vaak zijn dat ook heel tekstige, poëtische titels, zoals: Dat bomen konden praten wisten we al, ze kunnen ook lopen.
Ik merk dat ik behoorlijk aan het uitweiden ben, ik zal eens stoppen. Ga maar lekker rondneuzen op 'Jeroen in de kunsten' en verdwaal maar, misschien brengt het je iets nieuws of is het een aansporing om zelf lekker aan de gang te gaan met wat jouw hart beroert.
Dank voor je aandacht, Jeroen