Groene beren

Stilletjes staan ze daar,

met hun groene vachten,

laagje over laagje.

De koppen iets naar voren gebogen,

armen op de rug.

Ze staan in een groep, stil te zijn.

Ze overdenken de wintertijd, onze tijd.

Af en toe kijkt er eentje om,

maar zwijgt in mensentaal.

 

Wij zijn met elkaar,

standvastig met elkaar,

wij houden onze warmte vast.

En als je wil, zeggen ze in berentaal,

Kom er dan maar bij,

de hele winter lang.

 

 

 

Groene beren schreef ik tijdens een schrijfworkshop gegeven door Lia Hesemans.

november 2018